خرید تنبور حرفه ای

خرید تنبور حرفه ای، با اسنفاده از مشاوره تخصصی همکاران ما می توانید از گالری شهر ساز، خریدی هدفمند و مناسب داشته باشید و با یک تماس تمام اطلاعات لازم درباره انواع سازها از جمله خرید تنبور حرفه ای را در اختیار داشته باشید.

تماس با مشاورین گالری موسیقی شهر ساز: 09126940145

تنبور سازی است که دسته‌ای بلند و کاسه‌ای گلابی شکل دارد و معمولأ از چوب توت ساخته می‌شود. کاسه آن به دو صورت یک تکه (کاسه‌ای) که از قدیم مرسوم بوده و چند تکه‌ای (ترکه‌ای یا چمنی) است که به تقلید از کاسه سه تار در دهه‌های اخیر ساخته شده‌است. طول این ساز در بین ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای سه سیم است، یکی واخوان و دو سیم اصلی. در زمان قدیم به گفته فارابی از یک یا دو سیم اصلی استفاده می‌شده است که اکنون به صورت سه سیم معمول است. این ساز دارای چهارده پرده با نام دستان است و فاقد ربع پرده می‌باشد. در نواختن آن دو نوع کوک رایج است.

لینک مرتبط: فروش تنبور کرج

ساز تنبور سازی است که دسته‌ای بلند و کاسه‌ای گلابی شکل دارد و معمولأ از چوب توت ساخته می‌شود. کاسه آن به دو صورت یک تکه (کاسه‌ای) که از قدیم مرسوم بوده و چند تکه‌ای (ترکه‌ای یا چمنی) است که به تقلید از کاسه سه تار در دهه‌های اخیر ساخته شده‌است. طول این ساز در بین ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای سه سیم است، یکی واخوان و دو سیم اصلی. در زمان قدیم به گفته فارابی از یک یا دو سیم اصلی استفاده می‌شده است که اکنون به صورت سه سیم معمول است. این ساز دارای چهارده پرده با نام دستان است و فاقد ربع پرده می‌باشد. در نواختن آن دو نوع کوک رایج است. ابتدا کوک هفت دستان یا برز و دیگری کوک پنج دستان ته رز که نوازندگان امروزی بیشتر از کوک سیم اصلی دو(C) و سیم واخوان سل (G) استفاده می‌کنند. تنبور را با چهار انگشت دست راست و بدون استفاده از مضراب مصنوعی می‌نوازند و تکنیک‌های دست چپ آن شبیه دیگر سازهای زهی دسته دار مانند تار و سه تار است و مضراب‌های اصلی آن عبارتند از انواع مضراب راست، چپ و شُر انواع مضراب ریز، گل‌ریز، غنچه، دوچپ (دوتک) و …

انواع تنبور:

تنبور کاسه‌ای
تنبور گلویی‌دار
تنبور چمنی
دسته بندی ساز تنبور
سازهای زهی
سازهای زخمه‌ای
سازهای مرتبط با ساز تنبور
سه تار
دوتار

تاریخچه تنبور

یافته های باستان شناسی و پیکره های نقش شده از نوازندگانی تنبور به دست برتخته سنگ ها نشان از قدمت دیرینه این ساز عرفانی در ایران دارد. ازجمله این اسناد مهم می‌توان به مجسمه ای در حوالی مقبره دانیال نبی واقع درشوش اشاره کرد.

به طور دقیق نمی‌توان زمان دقیق اختراع این ساز را تعیین کرد. کاربرد واژه تنبور در متون فارسی میانه و پهلوی و ‌… نشان از نواختن این ساز در دوران اشکانی وساسانی در ایران است. درواقع می‌توان با مستندات تاریخی ثابت کرد، ساخت تنبور از قرنها پیش از ظهور اسلام در ایران رواج داشته است.

لینک مرتبط: خرید تنبور

تنبور در مناطق یارسان نشین دارای تقدسی خاص است چنانچه نوازندگان قبل از شروع و در خاتمه دسته ی آنرا را می‌بوسند. اوج شکوه و عظمت تنبور در قرن پنجم هجری یعنی حضور در سپاه معروف و متشکل از نهصده شاه ‌خوشین بوده و از آن زمان تاکنون در جای جای ایران، تنبور را ساز شاه‌ خوشینی نیز نامیده‌اند.
از یافته‌های باستان‌شناسان می‌توان ادعا کرد که این ساز قدمتی ۶۰۰۰ ساله دارد و شاید نتوان دقیقاً زمان اختراع این ساز را معین نمود، اما می‌توان گفت ساخت تنبور از قرن‌ها پیش از ظهور اسلام رواج داشته‌است که تایید این مطلب و از اسناد مهم تاریخی پیدا شدن مجسمه‌ای است در حوالی مقبره دانیال نبی (ع) واقع در شوش

کوک تنبور

امروزه مبنای صداهای موسیقی در سازها نت دوی دیاپازن است که سازهای شاخص موسیقی ایرانی نیز از آن تبعیت نموده‌اند. مثلاً اکثر نوازندگان تار، دست باز یا مطابق دو سیم اول که سیم‌های اصلی تارند را برابر با نت یاد شده می‌گیرند. همین امر باعث شده‌است که صدای سازهای ایرانی به دلیل مبالغه در زیر شدن از اعتدال خارج گشته و صداها اکثراً خشک و بدون طنین شده و از حالت اصلی خود خارج گشته‌است.

در گذشته مبنای صداهای موسیقی نت لا بوده‌است چه در موسیقی ایرانی و چه در موسقی جهانی. این امر تاکنون در تنبور مراعات گردیده یعنی دست باز یا مطابق دو سیم اول که سیم‌های اصلی تنبورند، معمولاً برابر است با نت لا. یعنی یک و نیم پرده بم‌تر از مبنای امروزی کوک می‌شوند.

دو سیم اول تنبور که دو نامیده می‌شوند نسبت به دیاپازون لا کوک می‌شوند و سیم سوم (سل) که به سیم واخوان نیز مشهور است با فاصله چهارم یا پنجم درست پایین‌تر از سیم دو کوک می‌شود که در اصل این دو کوک به کوک پنج و هفت یا فا و سل مشهورند.

کوک طرز: بیشتر مقام‌های مجلسی با این کوک نواخته می‌شود. نسبت میان وترها در کوک پنجم درست نزولی است و صدای باز وتر دوم اکتاو پایین‌تر از صدای دستان پنجم است.

کوک برز (شیخ امیری): بیشتر در مقام‌های حقانی استفاده می‌شود. در این کوک نسبت فاصله سیم زرد به سیم سفید چهارم درست است.

نوازندگان به نام تنبور

از سازندگان معروف تنبور، نریمان (آسوری تبار)، اسداله فرمانی ساکن گهواره و استاد چیره دست سعید ذوالنوری را می‌توان نام برد که هرکدام تنبورهایی با صدای خاص خود را ساخته اند ولی هیچ کدام از سنت قدیمی تنبورنوازی خارج نشده اند. در طول سالیان متعدد تنبور نوازانی به نام، در این سرزمین باستانی زیسته اند.

ازجمله سید خلیل عالی نژاد، سید امراله شاه ابراهیمی، سید آرش شهریاری، طاهر یارویسی، گل نظر عزیزی، مظفر برنجی، رامتین کاکاوندی وعلیرضا فیض بشی پوررا میتوان نام برد.

درویش امیر حیاتی، نخستین تنبورنوازی است، که توانست اشعار فارسی را برروی قطعات ساز تنبور استفاده کند. علی اکبر مرادی که از اودر مجله Sing Line به عنوان ۵۰ نوازنده برتر دنیا واز مشاهیر کُرد یاد شد ودر کنگره جهانی مشاهیر کُرد در سال ۱۳۹۸ به وی نشان شهروند طلایی اعطا شد. همچنین میتوان از کیخسرو پورناظری، بنیانگذار گروه شمس به همراه فرزندانش تهمورس وسهراب نام برد.