معرفی ساز فاگوت

معرفی ساز، ساز فاگوت يا باسون يكي از سازهاي بادي در خانواده سازهاي بادي داراي دو زبانه است كه معمولاً موسيقي را در كليدهاي باس و تنور و گاهي اوقات در كليد صداي زير (treble) مي‌نوازد. اين ساز در شكل مدرن خودش در قرن نوزدهم بطور عمده در اركستر، كنسرت، باند (گروه موسيقي) و موسيقي مجلسي (chamber music) بكار گرفته شد. فاگوت يكي از سازهاي غير انتقالي (non-transposing) است كه به خاطر رنگ صداي (tone color) متمايز، محدوده صدايي گسترده، انواع مشخصه ها و خوش‌دستی شناخته شده است. شنوندگان اين ساز غالباً رنگ صداي گرم، سياه و ني مانند آن را با صداي يك خواننده مرد باريتون مقايسه مي‌كنند. نوازنده باسون به نام باسونيست شناخته مي شود.

ویژگیهای ساز فاگوت

اجزای ساز فاگوت مانند ساز کلارینت است. طول لوله فارگوت در مجموع کمی کمتر از 3 متر است که دو پنجم آن، به خاطر راحتی اجرا و به دست گرفتن ساز بر روی خود خم شده و در کنار یا عقب لوله درازتر قرار گرفته است و زبانه ها به وسیله لوله نازکی به لوله اصلی ساز وصل شده اند. لوله اصلی ساز به طور نامحسوسی مخروطی شکل است.

نت نویسی ساز فاگوت

این ساز قادر به ایجاد اصوات قوی و ضعیف، انواع لگاتوها( اتصال اصوات پی در پی ملودی) و اصوات منقطع بوده و ترکیب آن با ساز کرانگله در ارکستراسیون بسیار معمول است.در مقایسه با سازهای زهی، باسون صدایی معادل ویولن سل دارد و می تواند سه اکتاو اجرا کند. در نت نویسی این ساز از سه کلید استفاده می شود: کلید فا، کلید دو و کلید سل.

تاریخچه ساز فاگوت

شاوم‌هاي قرون وسطي، سازهاي بادي كه با يك زبانه تك يا دوبل نواخته مي‌شوند، در سراسر اروپا متداول بودند، پيشگام باسون‌هاي مدرن و ابوا نوعي شاوم بود كه عموماً داراي هفت سوراخ صدا، يك لوله مخروطي و يك زبانه دوبل است. اين ساز يك بمبارده يا پومر بود.

در قرن شانزدهم موسيقي چندصدايي اينسترومنتال در ادامه نمونه‌هايي از موسيقي وكال تكامل يافت. اين تكامل منجر به ساخت خانواده‌هايي از سازها شد. در دوران رنسانس خانواده بمبارده يا پومر شامل سازهايي در هفت محدوده صدايي بودند، از اكتاو سوم بالايC ميانه (شاوم تربل، ساز قبل از ابوا) تا كنترا اكتاو (شاوم باس بزرگ). نام اين ساز از سازهاي پائين، بمهاردس (از بمبوس لاتين به معناي صداي گرفته يا rumble) اتخاذ شده است.

با ساز شاوم باس بزرگ، شلوغ‌ترین عضو خانواده، شاوم‌ها به محدوديت‌هاي توسعه‌شان رسيدند: علاوه بر اين حقيقت كه لوله با طول تقريباً 3 متر و مستقيم بود، توسعه محدوده صداي آن به سمت پائين (تا زير F2) جاي سوال نداشت به دليل مشكلات انگشت‌گذاري كه اين ساز در بر داشت.