قیمت کمانچه ارزان، با اسنفاده از مشاوره تخصصی همکاران ما می توانید از گالری شهر ساز، خریدی هدفمند و مناسب داشته باشید و با یک تماس تمام اطلاعات لازم درباره انواع سازها و قیمت کمانچه ارزان را در اختیار داشته باشید.
ساز اصیل کمانچه
کمانچه یکی از سازهای اصلی موسیقی ایرانی است و احتمالا بتوان گفت بعد از تار مهمترین ساز موسیقی ایرانی است، کمانچه نه تنها در موسیقی دستگاهی بلکه در موسیقی مقامی ایران نیز کاربرد فراوان دارد .کمانچه از جمله سازهای زهی – آرشه‌ای است و جنس قسمت‌های مختلف آن چوپ، پوست، استخوان و فلز است.
تاریخچه ساز کمانچه
کمانچه یا کمان کوچک از سازهای اصیل ایرانی است که علاوه بر ایران در کشورهای مجاور ایران نیز مورد استفاده قرار می گرفته است و همچنان نیز بکار می رود. نام این ساز در عربی بصورت کمنجا و کمنجه بکار رفته است و این ساز آنقدر مشهور بوده است که در آثار شاعران عرب بکار رفته است. این ساز در نواحی مختلف ایران با کمی تفاوت به نام های دیگر بکار می رود.
در منطقه کرمانشاه به کمانچه ، موکَش می گویند و در لرستان به آن تال گفته می شود.نوازندگان ترکمن به کمانچه قیچاق می گویند. قیچاق ترکمن ها سه سیم دارد و از نظر اندازه از کمانچه های رایج کوچکتر است. کمانچه به دلیل وسعت صوتی خاص و همچنین حدود و امکانات وسیع فنی از دیرباز بیشتر از دیگر سازهای ایرانی مورد توجه قرار می گرفت اما پس از آمدن ویولن به موسیقی ایرانی استفاده از این ساز کم رنگ تر شد.
کوک کمانچه
در حال حاضر کوک اصلی و رایج کمانچه می لا ر سل که همان کوک ویلن است، می‌باشد. از جمله می‌توان به کوک‌های رِ لا رِ سل (برای دستگاه نوا) می لا رِ لا (برای دستگاه ماهور) و می لا می لا (برای دستگاه همایون، آواز اصفهان، دستگاه چهارگاه، دستگاه ماهور و دستگاه راست‌پنجگاه) و رلارلا (برای کوک لری) اشاره کرد.
شیوه ی نواختن کمانچه
به دلیل آنکه بر روی کاسه ی این ساز پوست کشیده می شود و خرک روی پوست قرار دارد در اثر تغییر هوا صدای آن هم عوض می شود ولی از آنجا که پوست کمانچه کلفت تر از تار است ، حرارت و رطوبت کمتر بر روی صدای آن تاثیر گذار است. صدای کمانچه کمی تو دماغی است. وقتی ویولن به ایران آمد چون دارای چهار سیم بود، سازندگان کمانچه نیز یک سیم به این ساز اضافه کردند و چون در طرز نواختن خیلی شبیه به ویولن بود نوازندگان این ساز به تدریس ویولن نیز پرداختند. نواختن آن بصورت نشسته است و بصورت عمودی در دست چپ نوازنده قرار می گیرد و انگشت های همین دست در طول دسته حرکت می کند و آرشه با دست راست به صورت افقی به حالت حرکت رفت و برگشت بر روی سیم های آن کشیده می شود که برای افراد چپ دست این حالت برعکس می باشد.