معرفی سازهای چوبی

معرفی ساز فلوت

نام ساز : فلوت – Flute
خاستگاه ساز: کشور چین و سرزمین‌های شرقی
دسته بندی ساز : معرفی سازهای چوبی
نوازندگان مشهور : بطلمیوس دوازدهم، پن (اسطوره‌شناسی)، اریک دالفی ، فرانتس دوپلر، آرتور شوپنهاور ، کریشنا ، جیمز گال‌وی، یوسف لطیف، جانگ نارا ، نوازنگان ایرانی : ابراهیم نظری ، سیامک ایقانی، عباس خوشدل ، حسن رادمرد، کامبیز روشن روان ، غلامحسین ظهیرالدینی، حسین عمومی، شهرام فسازاده، فروغ کریمی، حسن کسائی، کمال طراوتی، محمدرضا گرگین‌زاده، منوچهر لشگری ، محمدعلی لقاء، آذین موحد، فیروزه نوایی ، اکبر هنگ آفرین

تاریخچه ساز فلوت

فلوت یکی از قدیمی ترین سازهای موسیقی می باشد و بعنوان نخستین ساز بادی شناخته می شود که قدمت آن به حدود 900 سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد و موسیقی‌دان‌ها بر این باورند که مبدا پیدایش این ساز در کشور چین و سرزمین‌های شرقی بوده است. این فلوت‌ها از جنس چوب گیاه بامبو ساخته می‌شد (نی لبک قدیمی ترین نوع از خانواده فلوت می باشد) . پس از این، ساز فلوت مورد توجه یونانیان قرار گرفت. اما آن‌ها به سلیقه خود ساز را تغییر دادند. فلوت ساخته شده توسط آن‌ها دارای 6 سوراخ بود و از انتهای ساز نواخته می‌شد.
این ساز از قرن 12 مورد توجه اروپاییان قرار گرفت. آن‌ها از این ساز بادی در موسیقی‌های نظامی استفاده می‌کردند. سپس در قرن هفدهم این ساز به عنوان مهم‌ترین ساز در موسیقی‌های ارکستری دربار شناخته می‌شد.
برای این ساز در قرن هفدهم اتفاقات مهم دیگری هم افتاد. در اواخر این قرن ساختمان این ساز با 3 قسمت متفاوت معرفی شد. سر، بدنه و پایه ساز.

ساختار ساز فلوت

طول فلوت تقریبا 66 سانتی متر و قطر آن 2.5 سانتی متر می باشد جنس فلوت عموما از چوب یا فلزاتی مانند مس ، روی ، نیکل نقره و حتی طلا می باشد. سه بخش اصلی فلوت عبارتند از :

  • سر (head) که محل دمیدن نوازنده در این قسمت قرار دارد و سر آن نیز مسدود است
  • بدنه (body) طول بیشتری نسبت به دو بخش دیگر دارد و روی آن سوراخ هایی ایجاد شده است که با سوراخ گیر پوشیده می شوند.
  • پایه (foot) این بخش بعد ها به ساختار اصلی فلوت اضافه گردید و دو نیم پرده به وسعت آن افزود.

نحوه صدا دهی فلوت

نفس گیری یکی از مهمترین و اساسی ترین اصول نوازندگی نی و تمام سازهای بادی میباشد که متاسفانه در کشور ما به این امر توجه چندانی نمی شود و معدود مدرسینی این امر مهم را به هنرجویان خود آموزش می دهند؛ شیوه نفس گیری صحیح در سازهای بادی دقیقا مانند نفس گیری در یوگا، تمامی ورزشهای، آواز،و…. می باشد.

این شیوه نفس گیری شیوه ای دشوار و مشکل نمی باشد و هنرجویان می توانند با کمی تمرین همراه با تمرکز به راحتی به این شیوه نفس گیری مسلط شوند؛ روش این نفس گیری در زیر آمده است، امیداست با تلاش و تمرین و با فرا گیری این نفس گیری بتوانید از شر سفتی ها و فشارهای اضافی در هنگام ساز زدن رهایی یابید.

در نفس گیری صحیح نفس از طریق بینی و به آهستگی وارد ریه می شود به طوریکه فقط شکم به سمت بالا حرکت می کند و سینه ها ثابت مانده و هیچ گونه سفتی در قسمت قفسه سینه صورت نمی گیرد؛ در هنگامی که نفس ذخیره شده هیچ گونه فشاری به شکم یا هیچ قسمت دیگری از بدن وارد نمی شود و شما می توانید به راحتی این نفس را تا ۳۰الی۴۰ ثانیه نگه دارید؛ سعی کنید برای خارج کردن هوا نیز از لبها استفاده کنید، مانند گفتن حرف ((پ)) به صورت تشدید دار! یا گفتن ((پو)) بدون صوت!

در مورد حالت بدن، چند نکته اساسی وجود دارد که باید برای کمک به یادگیری نحوه راحت تر نواختن فلوت به یاد داشته باشید. اول اینکه، با کمترین فشار و بدون ایجاد این احساس که انگار فلوت از دستتان رها خواهد شد، انگشتانتان را در بالای کلیدها خم کنید.

سعی نکنید کلیدها را محکم بگیرید یا نوک انگشتتان را بر روی کلید قرار دهید. در عوض، با تمام دستتان فلوت را نگه داشته و به یاد داشته باشید که نوک انگشتتان انشعابی از انگشتانتان هستند که از نزدیکی مچ سرچشمه می گیرند و فقط باید با آنها اشاره کرد.

وقتی نتهای فلوت را یاد گرفتید، سعی کنید شانه و آرنجتان را رها و شل کنید زیرا این دو ناحیه اغلب در نواختن به شما کمک می کنند. در آخر، یاد بگیرید انگشتانتان را نزدیک کلیدها قرار دهید. نگذارید با هر تغییر نت فقط در هوا تکان بخورند.

آموزش نت خوانی فلوت

هر بار را به یک نت اختصاص دهید
هر نت کلیدهای خاصی دارد که لازم است فشرده شوند و تلاش برای یادگیری تمام نتها ممکن است بسیار سخت باشد! هر بار را به یک نت اختصاص دهید و به مرور نتهایی که قبلا یاد گرفته اید، بپردازید.

بین نتها رابطه ایجاد کنید
در ابتدا، طرز قرار گیری هر نت می تواند تصادفی به نظر برسد. سعی کنید رابطه خاصی برای هر نت ایجاد کنید تا بتوانید به راحتی آن را به خاطر بیاورید.

مثلا برای نت B فلت، می توانید به شباهت آن به یک گاز انبر فکر کنید. تنها کلیدهای مربوط به انگشت های اشاره چپ، شست و اشاره راست (به اضافه کلید مربوط به انگشت کوچک راست) را فشار دهید. این کار تصویری از قیچی کردن بین انگشتان اشاره و شست ها را به وجود می آورد.
یک ایده هوشمندانه اینست که با یادگیری نتهای یک گام مثل گام ماژور B فلت شروع کنید. این گام شامل نتهای B فلت، C، D، E فلت، F، G، A و دوباره یک B فلت اضافیست.

برای نتهای اول، یاد گرفتن A، B و C (همه روی خط حامل) هم می تواند گزینه خوبی باشد. نت A، چهار کلید زیر کننده صدا دارد. برای سوئیچ کردن به نت B فلت، انگشت سوم چپ را بالا برده انگشت اشاره راست را فشار دهید. سپس برای نت C انگشت شست و انگشت اشاره راستتان را بالا ببرید.

انواع فلوت

  • ساز ریکوردر
  • ساز پیکولو
  • ساز کلیدی
  • پن فلوت
به این نوشته امتیاز دهید

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

خانهدسته بندی هاحساب کاربری
جستجو
این یک سایت آزمایشی است
ساخت با دیجیتس