معرفی ساز ساکسیفون

ساز ساکسوفون از دسته سازهای بادی است و به طور معمول از جنس برنج ساخته می شود که قمیشی مشابه قمیش کلارینت دارد و همچنین مشابه کلارینت، ساکسیفون نیز دارای سوراخ‌هایی است که نوازنده از طریق مکانیزمِ کلیدی آن‌ها را می‌بندد. وقتی که نوازنده کلیدی را فشار می‌دهد یا کلید را رها می‌کند، به ترتیب صفحه ای روی سوراخ‌ها قرار می‌گیرد یا صفحه از روی سوراخ برداشته می‌شود.

ساز ساکسیفون انواعی مانند ساکسیفون سوپرانو، ساکسیفون آلتو و ساکسیفون تنور دارد، که تفاوت آن‌ها در دامنه صدایی آنهاست. اگرچه این ساز در اصل برای ارکستر و دسته موزیک نظامی تهیه شد، ولی امروزه بیشتر در موسیقی جاز و مردم‌پسند به کار می‌رود.

مخترع ساز ساکسیفون

آدولف ساکس در دهه 40 قرن نوزده میلادی این ساز را اختراع کرد و به نام او «ساکسیفون» نامگذاری شد.

آدولف ساکس در شهرستان دینان در کشور بلژیک متولد شده است. او می‌خواست گروهی از آلات موسیقی را خلق کند که قدرتمندترین و بهترین سازهای بادی باشند. آقای ساکس، ساکسوفون را در تاریخ 28 ژوئن سال 1846 در دو گروه که هر کدام شامل 7 ساز می‌شد به ثبت رساند. هر گروه شامل سازهایی در ابعاد مختلف جهت حمل بود.

همه گیری ساکسیفون

در قرن بیستم که جاز و بلوز به موسیقی اول غرب تبدیل می‌شد، ساکسوفون هم نقش خودش را پیدا کرد. در ساکس هم مثل دیگر سازهای بادی دیگر بین تکنیک و تنفس تأثیر مستقیمی وجود دارد. بیشتر طرفداران ساکسوفون هم سیاهپوستان بودند که به پر نفس بودن شهرت دارند و یکی یکی جادویی جدید به صدای آن اضافه می‌کردند و نامشان را در تاریخ نوازندگان ساکسوفون جاودانه کردند؛ مثل لویی آرمسترانگ و چارلی پارکر.

لینک مرتبط: خرید ساکسیفون

در اواخر دهه ۱۹۶۰ (میلادی) موسیقی راک همه گیر شد و همچنین ده‌ها شاخه از آن منشعب شد و از مهم‌ترین این سبک‌ها، سبک ژرمن راک بود که گیتار در آن کمرنگ شده و اساس آن روی بیس و کیبورد بود؛ پس نیازمند سازی شد که سولوهای وحشی را به موسیقی‌اش تزریق کند و این ساکسوفون بود که می‌توانست این نیاز را برطرف کند.

لینک مرتبط : فروشگاه اینترنتی ساز موسیقی

ریک دیوس و راجر هادسون در قطعه‌های «آهنگ منطقی» و «حالا ترکم مکن» سولوهای ساکس را وارد کردند و گروه «سوپر ترمپ» را به اوج رساندند. اینگونه بود که در دهه ۱۹۷۰ ساکسوفون ریک دیوس طرفداران زیادی پیدا کرد و رقیب جدی فلوت ایان اندرسون از «جتروتول» شد که عالیترین نمونه‌های استفاده از سازهای بادی در موسیقی راک بودند.

دیک پری نوازنده دوره گردی بود که در کالج با راجر واترز و سید برت همکلاسی بود، وقتی توسط دوستان قدیمی‌اش به استدیوی «ابی رود» پای گذاشت، نقشی انکار ناپذیر را در شاهکار جاودانه پینک فلوید در «نیمه تاریک ماه» بازی کرد.