معرفی ساز قارمون

ساز گارمون حاصل تغییراتی است که در جمهوری آذربایجان در آکاردئون برای سازگاری آن با موسیقی آذربایجان ایجاد شده است و احتمالا در نیمه‌ی دوم قرن نوزدهم میلادی به موسیقی آذربایجان وارد شده است. گارمون اگرچه حاصل تغییرات در آکاردئون است، اما امروزه یک ساز ملی آذربایجان محسوب می‌شود. این ساز در آذربایجان شرقی در کشورمان نیز متداول شده است.

سازگارمون در آذربایجان

ساز گارمون ساختاری شبیه آکاردئون دارد و متشکل از یک فانوس برای تامین هوای ساز و دو جعبه در دو طرف فانوس است. جعبه‌ی سمت راست کلاویه‌هایی مانند پیانو و جعبه‌ی سمت چپ کلاویه‌هایی دکمه مانند دارد. داخل هر دو جعبه مکانیسم‌هایی برای به صدا در آوردن زبانه‌ها وجود دارد. هر کلاویه به چند زبانه متصل است. ردیف زبانه‌ها به پلانکا معروف است و در گارمون چهار، پنج، یا شش پلانکا وجود دارد. تکنیک‌های اجرایی گارمون تا حدودی با آکاردئون متفاوت است. وظیفه‌ی این ساز در درجه‌ی نخست اجرای ملودی است. دکمه‌های سمت چپ آن بر خلاف آکاردئون فقط امکان اجرای یک صدا را بر عهده دارند که این صدا نوعی واخوان محسوب می‌شود.
کوک ساز گارمون تقریبا تامپره است، اما نیم پرده پایین‌تر از دیاپازون است و یک ساز انتقالی محسوب می‌شودو وسعت صوتی آن در حدود دو اکتاو و چند نت، و مانند هارمونی یک ساز کروماتیک است.

«گارمون» به دلیل همخوانی داشتن با صدای تار و کمانچه و موغام‌های موسیقی آذربایجانی، تاریخ انقضا نداشته و محبوبیت و حالت سنتی‌اش را تا به الان حفظ کرده است.«گارمون» به دلیل همخوانی داشتن با صدای تار و کمانچه و موغام‌های موسیقی آذربایجانی، تاریخ انقضا نداشته و محبوبیت و حالت سنتی‌اش را تا به الان حفظ کرده است.

تفاوت گارمون با آکاردئون

• ساز گارمون کمی کوچکتر است.
• آکاردئون کلاویه‌هایی مثل پیانو دارد، ولی در گارمون کلاویه‌ها ریزتر و در برخی مدل‌ها گرد است.
• همچنین تکنیک‌های نواختن گارمان با آکاردئون کمی متفاوت است.